Romek
i bardzo dobrze zrobiła, dziwosz be przyszłości, przed wyborami sie wszedzie pokazywał a teraz ?…
R.t
A wasza redakcja za to prowadzi nagonkę na burmistrza i cały UM
Radek
W ten o to sposób za kilka lat gmina Miłoradz stanie się stolica powiatu bo mieszkańcy Malborka…
fot. Piotr Kołakowski na Mistrzostwach Polski Kickboxingu w formule light contact
Miniony weekend spędziłem na Mistrzostwach Polski Kickboxingu w formule light contact. Zorganizowane zostały one w Będzinie, gdzie zjechało się blisko 600 zawodników. Tegoroczne mistrzostwa miały bardzo wysoki poziom, co świadczy o coraz większej popularności dyscypliny. Niebawem zapadnie oficjalna decyzja dotycząca włączenia kickboxingu do programu Igrzysk Olimpijskich, co może również przyciągać nowych zawodników.
Osobiście rywalizowałem w kategorii wagowej - 84 kg, w której broniłem ubiegłorocznego tytułu mistrzowskiego. Stoczyłem 3 walki z zawodnikami reprezentującymi kolejno Trzebnicę, Kraków i Poznań. Pierwszy pojedynek zwyciężyłem przez przewagę punktową na początku trzeciej rundy. Walkę półfinałową i finałową przewalczyłem w pełnym dystansie, wygrywając obie wyraźnie na punkty. Tym samym potwierdziłem swoją klasę sportową zdobywając trzeci tytuł Mistrza Polski z rzędu.
Nie były to proste zawody, ponieważ poza delikatną presją obrony tytułu, pojawiło się kilka kontuzji. Zbicie prawej dłoni nie zdążyło się zaleczyć po wcześniejszym turnieju. Dodatkowo doskwierały mi naderwane mięśnie lewego barku. Nie czułem się także ogólnie zbyt dobrze, ale podjąłem walkę, więc nie było wymówek. Maksymalne skupienie i posiadane umiejętności, a także doskonała praca mojego narożnika pomogły mi sięgnąć po kolejny ważny tytuł. Mój trener klubowy Leszek Jobs zna mnie doskonale i zawsze wie co trzeba w danej chwili robić.
Dziękuję wszystkim którzy mi kibicują i wspierają. Moje tegoroczne plany są ambitne, a ich kulminacja ma przypaść na listopadowe Mistrzostwa Świata. Do tego momentu jeszcze dużo pracy przede mną, a teraz priorytetem jest wyleczenie wszystkich kontuzji.
Nie były to proste zawody, ponieważ poza delikatną presją obrony tytułu, pojawiło się kilka kontuzji. Zbicie prawej dłoni nie zdążyło się zaleczyć po wcześniejszym turnieju. Dodatkowo doskwierały mi naderwane mięśnie lewego barku. Nie czułem się także ogólnie zbyt dobrze, ale podjąłem walkę, więc nie było wymówek. Maksymalne skupienie i posiadane umiejętności, a także doskonała praca mojego narożnika pomogły mi sięgnąć po kolejny ważny tytuł. Mój trener klubowy Leszek Jobs zna mnie doskonale i zawsze wie co trzeba w danej chwili robić.
Dziękuję wszystkim którzy mi kibicują i wspierają. Moje tegoroczne plany są ambitne, a ich kulminacja ma przypaść na listopadowe Mistrzostwa Świata. Do tego momentu jeszcze dużo pracy przede mną, a teraz priorytetem jest wyleczenie wszystkich kontuzji.
