Opowieść o pięknym Malborku. Komentarz z przymrużeniem oka ;)

Miały być kina i wielkie sale.

Teraz nam mówią – nie będzie ich wcale.

Od tych dyskusji głowa już boli.

To miasto jest w biegu? Czy w miejscu stoi?

Co ty, chłopaku, my się cofamy – miasto się zwija – taki problem mamy.

Ludzie to słyszą i oglądają, jak się ci ważni – ciągle sprzeczają.

Każdy chce dobrze – wiadoma sprawa,

A to jest brudno, nieskoszona trawa.

Czasem jednak spór mocno narasta.
To ja mam zostać, czy wyjeżdżać z miasta?

Wciąż narastają w nas dylematy – To Malbork jest biedny czy jednak bogaty?

Jedni miasto chcą wyhamować, kiedy Ci drudzy chcą je budować.

To w końcu źle jest, czy wręcz przeciwnie?

To miasto naprawdę jest jakieś dziwne.

A może w końcu cud tu nastanie

i zacznie się wspólne realizowanie...

Obietnic rzecz jasna o dobrobycie,

Bo chcemy mieć w mieście normalne życie.

Chcemy do kina zabrać rodzinę, na basen iść chociaż na jedną godzinę.

Pięknym deptakiem pobiegać z rana,

Lecz to się nie zrobi od samego gadania.

Czas mocno kochani zakasać rękawy, bo chcemy być dumni, że tu mieszkamy.