Przez ćwierćwiecze działalności wiele się zmieniło o czym przypominano w trakcie uroczystości z okazji jubileuszu.

Prezentujemy Państwu filmy z okazji 25- lecia Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Malborku.

Historia wodociągów i kanalizacji w Malborku

Pierwszy wodociąg w Malborku, wykonany był prawdopodobnie już w okresie średniowiecza. Były to  drewniane rury z o średnicy wewnętrznej 10 cm, ułożone pod ziemią wzdłuż koryta Młynówki ( dziś Kanał Juranda ).  Stąd czerpano wodę do zasilania jedenastu ulicznych zdrojów. Miejsca poboru wody znajdowały się w rejonie rozgałęzienia Młynówki i Kanału Ulgi. Jednak większa część mieszkańców miasta zaopatrywała się w wodę bezpośrednio z Nogatu lub Młynówki, co miało negatywny wpływ na stan sanitarno-epidemiologiczny.

W 1902 roku władze Malborka podjęły decyzję o budowie nowoczesnego wodociągu i sieci kanalizacji. Zakupiono teren przy dzisiejszej ulicy Chodkiewicza, na którym firma "E. Bieske" z Królewca wykonała dwie studnie o głębokości 165 m i wydajności 60 m³ wody na godzinę. Badanie wody z tych ujęć wykazało, że woda nadawała się do spożycia. Była czysta, miała dobry smak, nie zawierała bakterii ani związków żelaza. Zawierała jedynie dość dużo soli co wynikało z tego, że pochodziła z poziomu dawnego dna morskiego.

       Pomyślne próby z nowymi ujęciami spowodowały, że przystąpiono do budowy zakładu wodociągowego. Firma "Windschild & Langelott KG" zbudowała maszynownię z sześciometrowymi szybami, w których zamontowano pompy o mocy 25 KM i zasilanych turbinami na gaz koksowniczy, wieżę ciśnień w stylu neogotyckim, ze stalowym zbiornikiem na 500 m³ wody. Ułożyła również sieć wodociągów miejskich składającą się z rur o średnicy od 80 do 300 mm i 120 hydrantów.

W latach 1904 - 1905 wykonała również kanalizację miejską. Kanalizację stanowiły betonowe rury z dwoma otworami, z którym większym, górnym wody deszczowe były odprowadzane do Młynówki i Nogatu, zaś mniejszym, dolnym odprowadzano ścieki do powstałej wówczas na północ od zamku oczyszczalni. Zapewniała ona nowoczesną, jak na owe czasy, technologię oczyszczania ścieków. Większe odpadki rozdrabniano i wraz z resztą ścieków kierowano do odstojników szlamu. Po I Wojnie Światowej zbieraną z nich wodę poddawano dodatkowemu odwirowaniu i oczyszczaniu biologicznemu poprzez zraszanie. Szlam po wyschnięciu wybierano i wywożono na pola jako nawóz. Pompy oczyszczalni początkowo napędzano dwoma turbinami na gaz koksowniczy o mocy 12 KM, pochodzącymi z zakładów braci Körting z Hanoweru, które w 1922 roku zastąpiono silnikami elektrycznymi.

Od 1913 roku Kałdowo zaopatrywane było w wodę z sieci miejskiej Malborka. W 1923 roku podłączono do sieci miejskiej - dzielnicę Wielbark. W 1924 roku powstał, wyposażony w elektryczną pompę, wodociąg w Nowej Wsi.
W dniu 01.01.1973 roku utworzono Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Żuław w Wodę w Gdańsku z Rejonem Malbork, które wraz ze zmianą województw od 1975r. istniało jako Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Elblągu.

27.12.1991 roku Zarządzeniem Wojewody Elbląskiego rozbito struktury wojewódzkie WPWiK  i utworzono w poszczególnych miastach miejskie  przedsiębiorstwa komunalne.

Tak więc w 1992 roku na podstawie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, w wyniku likwidacji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Elblągu powstało Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Malborku. W 1997 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem jest Gmina Miejska Malbork.

Oto historia zakładu, który odpowiada za dostarczanie wody do naszych domów. zapraszamy na film